Historiek

Op 22 augustus 1977, dertig jaar na de stichting van de “Belgische Ski Federatie” (BSF) werd de Vlaamse vleugel, op advies van de overheid, als vzw opgericht onder de naam “Vlaamse Ski Vereniging” met als eerste voorzitter Lucien Verhulste.


Dankzij de oprichting van de VSV met 7 aangesloten clubs en de, sinds 1964, bestaande kunstpistes werd de skisport in Vlaanderen gedemocratiseerd en als sport binnen ons vlakke land aanvaard.In 1982, na het plotse overlijden van Lucien Verhulste werd het voorzitterschap overgenomen door de inmiddels overleden ere-voorzitter, Hugo Spinnox. 
Onder zijn beleid en met reeds 10 aangesloten clubs werd het freestyle skiën, toen beter bekend als het ballet-skiën, evenals het langlaufen binnen de clubs gepromoot. Verder legde hij als lid van de RVB van de BSF, de eerste effectieve contacten met de “Internationale Ski Federatie”, beter gekend als de “FIS”.

Toen reeds werden buitenlandse stages ingericht voor de wedstrijdskiërs maar de deelname aan FIS-wedstrijden bleef beperkt.

1992, tien jaar later, was een jaar van vernieuwingen. Hugo Spinnox werd voorzitter van de Raad van Bestuur van de BSF, voor een paritaire periode van 4 jaar, Leo Samsom als lid van de RVB volgde hem op als voorzitter van de VSV en de eerste Skicup van Vlaanderen wedstrijd ging van start in september van datzelfde jaar. Voor de eerste maal werd er een wedstrijdcircuit met regelmatigheidscriterium op de kunstpistes in Vlaanderen georganiseerd. Tot op heden zijn deze wedstrijden nog steeds de basis voor onze competitieve skiërs.

De trend naar vernieuwing was ingezet en in 1993 kreeg de VSV zijn eigen bureel in de Kronenburgstraat te Antwerpen, het toenmalige “Huis van de Sport” en er werd tevens een eerste part-time personeelslid in dienst genomen.
Ook datzelfde jaar werden de eerste stappen gezet naar de integratie van het snowboarden maar dit initiatief werd al vlug een flop. Nooit wanhopen bij een eerste mislukking, was de boodschap. 
De snowboard zat in de lift en enkele jaren later heeft Tom Coeckelberghs bewezen dat met de juiste man op de juiste plaats ook de snowboardwereld zich kon thuisvoelen binnen de structuur van een federatie.

1998 het jaar van de opstart van de Topsport scholen in Vlaanderen. De VSV ondertekende als enige Niet-Topsport Federatie het convenant voor de samenwerking met de topsportschool in Merksem, maar met alle problemen vandien: geen beschikbare fondsen, geen subsidies en een vrij moeilijke sport om in België te trainen. Samen met de betere werking van de federatie groeide de werking van onze federatie in deze topsportschool toch verder uit tot een volwaardige topsportstructuur.

In 2000 werd door de toenmalige RVB beslist dat de naam “Vlaamse Ski Vereniging” of kortweg “VSV” diende aangepast te worden aan de nieuwe samenwerking met snowboard en werd gekozen voor “Vlaamse Ski en Snowboard Federatie” of “VSSF”. Vanaf dan werd ook getracht professioneler te werken en werd het personeelsbestand geleidelijk uitgebreid. De overheid subsidieerde meer personeel maar eiste in de plaats een uitgebreider en professionelere werking. Beleidsplannen en jaarlijkse actieplannen dienen te worden opgemaakt en gerealiseerd. In de basisopdrachten komen de competitieve, recreatieve sportbeoefening alsmede de kaderopleidingen, clubondersteuning en sporttakpromotie aan bod. Bij de facultatieve opdrachten werd tot nu toe vooral gewerkt aan de samenwerking met de G-Federatie voor gehandicaptensport om ook deze mensen de mogelijkheid te bieden om deel te nemen aan de zo mooie skisport.

In 2004 kwam het voorzitterschap van de “Belgische Skifederatie”, ondertussen na het 50 jarig bestaan in 1997 “Koninklijke Belgische Ski Federatie” geworden, terug naar de Vlamingen voor een nieuwe periode van 4 jaar. 
Na de verkiezing van Leo Samsom als voorzitter van de KBSF kwam ook het secretariaat en de maatschappelijke zetel naar Berchem.

2006 was opnieuw een jaar van grote vernieuwingen en reorganisatie. Met een wisselend aantal aangesloten clubs, schommelend rond de 16, en bijna even zoveel bestuurders was een reorganisatie onafwendbaar. De statuten werden aangepast en de samenstelling van de raad van bestuur werd grondig gewijzigd in het belang van een vlottere en professioneler werking van de Federatie. Aan de bestaande commissies : opleidingen, technisch-alpijnse en snowboard, werd een ethische en medische commissie toegevoegd en kregen alle commissies ook meer bevoegdheden.

In 2009 bekomt de snowboardafdeling van de VSSF het statuut van topsportfederatie. De topsportsubsidies van Bloso laten toe deel te nemen aan internationale wedstrijden van de FIS en de Ticket To Ride Tour (TTR). Bovendien kunnen onze beste atleten beroep doen op de deskundigheid van onze topcoach Jean-Valère Demard en onze trainer van de Topsportschool, Maarten Avonds. De VSSF richt op advies van Bloso een Topsportcommissie op.
Naast basissubsidies en topsportsubsidies bekomt de VSSF voor het eerst subsidies voor Jeugdwerking. Via een verdeelsleutel gericht op kwaliteit, worden deze subsidies verdeeld onder de clubs.

In 2012 staat de federatie mee in voor de organisatie van de eerste wereldbeker Big Air in Antwerpen: het evenement trekt 22.000 toeschouwers. Het succes is compleet door de overwinning van Seppe Smits.

In 2013 geeft Leo Samsom de fakkel en het voorzitterschap door aan Alain De Greef. De nieuwe voorzitter staat voor een grote uitdaging om van de VSSF een “modelfederatie” te maken. Een van de eerste beslissingen is om de naam van de federatie te veranderen naar “Sneeuwsport Vlaanderen” en zo onze boodschap en missie beter te kunnen uitdragen. Lode Nolf wordt tot directeur van de federatie benoemd.

Samen met de Olympische wintersportfederaties is wintersport, sport van het jaar 2014. De Bloso campagne die voorheen "sporttak in de kijker" heette, is een unieke gelegenheid om onze sport in the picture te plaatsen.